Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΚΡΑΤΙΚΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

ΣΤΕΡΓΙΑΝΗ ΖΑΝΕΚΑ

Δρ. Φιλολογίας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η οπτική της ιωνικής φιλοσοφίας με αρχή τον Θαλή, τον Αναξίμανδρο και τον Αναξιμένη  αφορά στα στοιχεία που δημιουργήθηκαν ή από το άπειρον, ή από το χάος ή από το ύδωρ ή από τον αέρα νοούμενο ως ψυχή ή από κάποια αιτία ή αρχή ή υπήρχαν ανέκαθεν αδιαχώριστα ως συμπαντική ενέργεια. Για τους πυθαγόρειους το σύμπαν διέπεται από σχέσεις μαθηματικού Λόγου και αριθμών. Η πυθαγόρεια "αντιχθών" η οποία έχει συσχετιστεί ως προς την σύγχρονη αντιύλη είναι ανοικτό πεδίο έρευνας. Για τους Ελεάτες σε πολύ γενικές γραμμές υπάρχουν τα στοιχεία αλλά μεταξύ τους επιδρούν δύο ορμές ή μία ορμή δύο εκφάνσεων, όπου κυρίως κατά τον Εμπεδοκλή είναι η Φιλότητα που οδηγεί στην συνένωση των στοιχείων σε Έν ως ενέργεια ενιαία και το Νείκος το οποίο τα διασπά σε μορφές και είδη ενέργειας και το οποίο αποτέλεσε την αρχική ανάγκη διάσπασης των στοιχείων. Ο Ηράκλειτος υποστήριξε την ύπαρξη ενός αεί αείζωου αυξομειώμενου πυρός το οποίο δεν το δημιούργησε κάποιος θεός αλλά υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει δημιουργώντας διάφορες μορφές ενέργειας και είδη ύλης. Αργότερα με τους Ατομικούς και κυρίως τον Δημόκριτο, τον Λεύκιππο και τον Αρχιμήδη έχουμε την αποκλειστική παρατήρηση επί των ατόμων και των φυσικών φαινομένων στο πεδίο του γίγνεσθαι.

Λέξεις κλειδιά: άπειρον, ψυχή, Λόγος, Έν, γίγνεσθαι

ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Στον «Παρμενίδη» του Πλάτωνος, η αρχή της ταυτότητας δηλώνει την τάση της μονάδας να παραμένει ενιαία και άρτια στην ακεραιότητά της, ενώ η αρχή της ετερότητας δηλώνει την τάση της να μερίζεται σε υποδιαιρέσεις[1].  Κατά τον Παρμενίδη, στο Ένα ή στο είναι αρμόζει η αιωνιότητα, το αγέννητο και ανώλεθρο, ιδιαίτερα όμως η τέλεια ενότητα, η αδιαφοροποίητη ταυτότητα με τον εαυτό του, δηλαδή η καθολική ομοιογένεια και η απόλυτη αμεταβλητότητα. Από την άποψη αυτή ο ελεατισμός είναι ακοσμικός[2]: η ποικιλία των πραγμάτων έχει αφανιστεί μέσα στο παν-ένα∙ εκείνο μόνο «είναι», ενώ η ετερότητα των πραγμάτων είναι πλάνη και απάτη της αισθητηριακής αντίληψης. Η πολλαπλότητα των πραγμάτων, που η εμπειρία μας τα παρουσιάζει να συνυπάρχουν και να διαδέχονται το ένα το άλλο, στάθηκε για τους Μιλήσιους φιλοσόφους η αφορμή να αναρωτηθούν ποια ήταν η κοινή σταθερή βάση (το είναι) – που όλα τ’ άλλα είναι δικές της μεταβολές (το γίγνεσθαι).  Οι διάφορες έννοιες του είναι είχαν σε τελική ανάλυση μοναδικό σκοπό να κάνουν κατανοητό το γίγνεσθαι.  Η ανάπτυξη της Προσωκρατικής σκέψης χαρακτηρίζεται από τη διαρκή αναφορά στο γίγνεσθαι και καθορίστηκε από την ανάγκη να νοηθεί το είναι με τρόπο που όχι μόνο συμβιβάζεται το γίγνεσθαι μαζί του αλλά και να εξηγείται με αυτό.

Λεύκιππος και Δημόκριτος. Οι πατέρες της πληθωριστικής κοσμολογίας

γράφουν οι  Μ. Δανέζη και Σ. Θεοδοσίου

Οι ατομικοί φιλόσοφοι Λεύκιππος και Δημόκριτος θεωρούνται από όλους πατέρες της Ατομικής Φυσικής. Λίγοι γνωρίζουν όμως ότι η Κοσμολογία τους αποτελεί μια θεωρία ταυτόσημη με τη σύγχρονη Πληθωριστική Κοσμολογία. Το Σύμπαν για τους μεγάλους Έλληνες διανοητές αποτελείται από έναν άπειρο αριθμό κόσμων που σαν φυσαλίδες το γεμίζουν. Ας ταξιδέψουμε λοιπόν στα άδυτα του Σύμπαντος με οδηγούς τον Λεύκιππο και τον Δημόκριτο.
Όλοι στην εποχή μας στεκόμαστε εντυπωσιασμένοι μπροστά στα επιτεύγματα της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας. Το περίεργο όμως είναι πολλοί επιστήμονες έχουν την εσφαλμένη εντύπωση πως όλα αυτά τα επιτεύγματα στηρίχτηκαν σε γνώσεις και φαινόμενα τα οποία για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν και διατυπώθηκαν την περίοδο της μεγάλης επιστημονικής επανάστασης των 16ου, 17ου και 18ου αιώνων.
Η άποψη αυτή δεν είναι αληθινή και ως απόδειξη θα αναφερθούμε στην επιστημονική σκέψη δύο πολύ μεγάλων Ελλήνων θετικών επιστημόνων της αρχαιότητας, του Λεύκιππου και του Δημόκριτου.
Βασικά θα αναφερθούμε στην Κοσμολογία την οποία ανέπτυξαν οι δύο μεγάλοι θετικοί φιλόσοφοι, η οποία υπήρξε εντελώς διαφορετική από τις κοσμολογίες όλων των άλλων προσωκρατικών φιλοσόφων. Γι’ αυτόν το λόγο θα αναφέρουμε μια σειρά επιστημονικών θέσεών τους που επαναδιατυπώθηκαν στη Δύση έπειτα από πολλούς αιώνες, ως κάτι καινούργιο, από επιστήμονες οι οποίοι κατά τεκμήριο υπήρξαν αναγνώστες των κειμένων τους.

Οι φωτογραφίες από τα Χανιά!

Εδώ θα βρείτε τις φωτό από τις υπέροχες μέρες στα Χανιά!

«Αἰὼν παῖς ἐστι παίζων, πεσσεύων• παιδὸς ἡ βασιληίη», κατά τον στοχασμό του μέγιστου Ηράκλειτου!

«Αἰὼν παῖς ἐστι παίζων, πεσσεύων• παιδὸς ἡ βασιληίη – Ο Αιών είναι ένα παιδί που παίζει, που παίζει πεσσούς• η βασιλεία είναι του παιδιού» κατά τον στοχασμό του μέγιστου Ηράκλειτου (απόσπασμα. Νο.52)!

Ας εξηγήσουμε λίγο….

Απάνω από το σχήμα των αντιθέσεων και έξω από το ρυθμό των άπειρων ποικιλιών απλώνεται απλά και δρα με της Αδράστειας/Δίκη (δικαιοσύνης) τον τρόπο ο νόμος της Κοσμικής δημιουργίας, που συνάγει άπαντα τα όντα στην ευάρμονη χορεία μιας έσχατης Παναδελφοσύνης!

Λέγοντας οντολογικά Αδράστεια/Δίκη (δικαιοσύνη) εννοώ την συμπαντική αρχή των όντων που τα κοσμοποιεί. Είναι η εποπτεία των πραγμάτων, που ρίχνει το ρυθμό τους στην τροχιά του αιώνιου. Ένα είδος φρουράς της κοσμικής τάξης, που ίδρυσε, τελεσιουργεί, εφορεύει και εγγυάται το ανυπερκέραστο της οικονομίας της. Η οντολογική Αδράστεια/Δίκη (δικαιοσύνη) είναι ο λόγος της σχέσης των πραγμάτων που τα ζωντανεύει και τα αθανατίζει. Στη γλώσσα του Αναξίμανδρου είναι το «διδόναι γὰρ αὐτὰ δίκην καὶ τίσιν» και στο νου του Ηράκλειτου είναι η περίπολος των Ερινύων , που κάθε στιγμή βεβαιώνουν την πειθαρχία των στρατιών του κόσμου.

Μάλιστα ο μεγάλος λυρικός ποιητής και πεζογράφος Ράινερ Μαρία Ρίλκε, σε ένα από τα τελευταία αποσπάσματα του έργου του «Οι Ελεγείες του Duino», επιχειρεί να περιγράψει την παναίσθηση αυτή: «Σε όλα τα όντα περνά διάστημα ένα ενδοσύμπαν : ήσυχα φτερουγούν τα πετούμενα μέσα από μέσα μας».

Το «Ενδοσύμπαν», ανάλογο του Ηρακλείτου «ΕΝ», είναι μια υψηλότερη πραγματικότητα περιβαλλοντική, αλλά η ίδια απερίβλητη, είναι η έννοια του περιέχοντος την «εξωτερική» και την «εσωτερική» όψη του σύμπαντος. Κατά τούτο μοιάζει με τις ανώτερες πραγματικότητες του χώρου και του χρόνου, ταυτίζεται με την έννοια της συμπάγειας/ολότητας της ανώτερης πραγματικότητα του αόρατου & άπειρου χωροχρονικού συνεχούς, με το ενούσιο και ενυπόστατο μη-αισθητό σύμπαν της σημερινής επιστήμης.

Αυτή τη «ενική παντοσύνη», την «ά-τομη ενότητα», ο Ρίλκε την ονόμαζε «μεγάλη ενότητα» και την εννοούσε σαν την απόλυτη υπερ-πραγματικότητα.

Αυτό είναι το κοσμολογικό ΕΝ των Ελλήνων προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων, η θεώρηση του Κόσμου ως ΟΛΟΤΗΤΑ. O άνθρωπος της αρχαϊκής Ελλάδος, 2.500 έτη πριν από σήμερα, μας το έδωσε ως εξής : υψώθηκε στην «μεγάλη ενότητα» και μας είπε «καὶ ἐκ πάντων ἓν καὶ ἐξ ἑνὸς πάντα» και «ἓν πάντα εἶνα» και «τὸ ὂν πολλά τε καὶ ἕν ἐστιν» (κατά τον Ηράκλειτο).

Όπερ και σημαίνει ότι εντός του όντος ενοικεί ο Λόγος, Λόγος ταυτοκοσμικός : εντός του όντος, ΕΝ ΤΩ ΠΑΝ, ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ, ΤΩ ΕΝ !!

H μοναδικότητα των αττικών αγγείων

ΤΟ «ΝΑΝΟ-ΧΩΜΑ» ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Αποκαλύπτεται ότι τα αγγεία της Αττικής είχαν ιδιότητες νανοϋλικού και μελετώνται από τη… NASA!

Υπάρχει τίποτε πιο ταπεινό από το χώμα; Και όμως, ακόμη και τα πιο ταπεινά πράγματα, αν κάποιος τα αξιοποιήσει σωστά, μπορούν να γίνουν όχι μόνο πολύτιμα αλλά και προσοδοφόρα. Παρ’ ότι ο Πλάτων θεωρούσε τον πηλό κάτι εντελώς κοινό και τετριμμένο – «των φαύλων και προχείρων» -, οι ίδιοι οι σύγχρονοί του τον διέψευσαν. Οι αρχαίοι κεραμείς της Αθήνας πήραν το κοινό χώμα της Αττικής στα χέρια τους και το μετέτρεψαν σε πραγματικό χρυσάφι αφού τα αγγεία τους μονοπώλησαν τις διεθνείς αγορές της εποχής τους. Το μετέτρεψαν επίσης σε ένα σπάνιο υλικό. Το περίφημο μελανό υάλωμα των αττικών αγγείων, αυτό που πολλοί προσπάθησαν αλλά κανένας δεν κατόρθωσε να μιμηθεί, είναι στην ουσία ένα νανοϋλικό με ιδιαίτερες χημικές και μηχανικές ιδιότητες. Τέτοιες ώστε πρόσφατα προσείλκυσε το ενδιαφέρον της NASA η οποία αναζητεί στη σύστασή του μυστικά για να βελτιώσει τη μόνωση των διαστημοπλοίων της.

Κάποτε, γράφει ο Ηρόδοτος, ένα καράβι έφυγε φορτωμένο με εμπορεύματα από την Ελλάδα και, αφού έφθασε ως την Ισπανία, γύρισε πίσω με «τζίρο» χίλιες φορές την αξία του φορτίου του. Ακόμη και αν αυτός ήταν ένας «αστικός μύθος» της αρχαιότητας, το βέβαιο είναι ότι για μεγάλο διάστημα υπήρξε ένα εξαγωγικό προϊόν το οποίο μπορούσε να «πιάσει» υπέρογκες τιμές φέρνοντας μεγάλα κέρδη στους εμπόρους, αλλά και στους δημιουργούς του: τα ερυθρόμορφα αττικά αγγεία. Επί τρεις ολόκληρους αιώνες έκαναν θραύση – αν αυτή η έκφραση μπορεί να επιτραπεί για ένα τέτοιο υλικό – στις ξένες αγορές, μετατρέποντας κυριολεκτικά το χώμα σε χρυσάφι και χαρίζοντας στην Αθήνα ένα ασυναγώνιστο μονοπώλιο στον τότε γνωστό της κόσμο.

Σήμερα η αξία τους είναι ανεκτίμητη και ασκούν την ίδια γοητεία ως τα πέρατα της Γης• στους επισκέπτες που σπεύδουν να τα θαυμάσουν στα μουσεία εντός και εκτός Ελλάδας και στους συλλέκτες που δίνουν πολλά για να τα αποκτήσουν. Πρόσφατα απέσπασαν επίσης το ενδιαφέρον ενός μάλλον απρόσμενου θαυμαστή: της NASA. Μια θυγατρική της αμερικανικής διαστημικής υπηρεσίας ξεκίνησε μαζί με το Μουσείο Γκετί – και με μια παχυλή χρηματοδότηση 800.000 δολαρίων – μελέτες για να διερευνήσει τη σύστασή τους.

ΜΥΘΩΔΙΑ & NASA

Το παρακάτω κείμενο είναι από Εδώ

Τo 2001 δόθηκε στο χώρο των Στηλών του Ολυμπίου Διός μια συναυλία του διάσημου ανά τον κόσμο συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου αφιερωμένη στο ταξίδι του διαστημοπλοίου Odysseus προς τον πλανήτη Αρη. To σημαντικό στοιχείο αυτής της συναυλίας, η οποία κόστισε περίπου 3.000.000 Δολάρια, είναι ότι χρηματοδοτήθηκε από τη NASA και μεταδόθηκε ζωντανά στον πλανήτη Άρη μέσω δορυφόρου…!

Η γνωστή ΜΥΘΩΔΙΑ, … μετά την “παγκόσμια” προβολή της προκάλεσε ποικίλα σχόλια σχετικά με το μαγευτικό της περιεχόμενο. Ωστόσο πολλοί είπαν πως εκείνο το βράδυ, δεν έλαβε χώρα μόνο μια απλή μουσική παράσταση….

Απλώς αναρωτηθείτε ορισμένα πράγματα:

– Για ποιο λόγο η NASA δαπάνησε περίπου 3 εκατομμύρια Ευρώ για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας συναυλίας;

– Για ποιο λόγο η συναυλία αυτή, με τόσο μεγάλη σημασία για τη NASA, πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στους στύλους του Ολυμπίου Διός;

– Γιατί επιλέχτηκε Ελληνική σύνθεση και όχι κάποια σύνθεση από άλλη χώρα;

– Γιατί οι στίχοι της Μυθωδίας είναι στα Αρχαία Ελληνικά;

– Για ποιο λόγο οι εικόνες που επιλέχθηκαν να σταλούν στον Άρη, τις οποίες θα δείτε στο πρώτο μέρος της συναυλίας μέσα από το βίντεο αυτό, δείχνουν εκτός φυσικά της Ακρόπολης, προτομές του Δία, της Αθηνάς, του Περικλέους, καθώς και άλλων Αρχαίων Ελλήνων αλλά και Ολύμπιων θεών; Και το σημαντικότερο…..μέσα από τους στίχους θα καταλάβετε ότι γίνεται επίκληση στο Δία έτσι ώστε να κατέβει στη γη.

– Γιατί η NASA και κατ’ επέκταση οι Αμερικάνοι που αμφισβητούν τα πάντα που έχουν σχέση με Αρχαία Ελλάδα, πόσο μάλλον την Ελληνική “μυθολογία” να δώσουν τόσα χρήματα για να κάνουν συναυλία – επίκληση προς το…Δία; Τροφή για σκέψη όλα αυτά.

Κοιτάζοντας με προσοχή τους πρώτους στίχους θα διερωτηθείτε ακόμη περισσότερο τι μηνύματα έστειλαν και σε ποιον?

MOVEMENT 1

ONE ,TWO ,THREE
ONE ,TWO ,THREE
ONE ,TWO ,THREE
ONE ,TWO ,THREE
( ΑΝΤΡΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ ) (ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΧΟΡΟΣ )

ΔΙΑ ΕΛΑ
ΔΙ-Α ΕΛΑ
ΔΙ-Α ΕΛΑ
ΔΙ-Α Ε-ΛΑ
ΔΙ-Α ΕΛΑ

ΔΙ-Α ΕΛΑ
ΔΙ-Α ΕΛΑ
ΔΙ-Α Ε-ΛΑ
ΔΙ-Α ΕΛΑ
ΕΛΑ

ΔΙ-Α Ε-ΡΩ-ΤΑ ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ (ΕΛΑ)
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΖΗ-ΤΩ ΣΥ Ε-ΛΑ ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΔΙ-Α ΣΥ ΘΕ ΜΟΥ ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΕΣΩ ΜΕΝ ΣΥ ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕ ΕΣΥ ΠΑΙ ΔΕΙ

ΕΝ ΖΕΙ ΘΕ-ΟΣ
ΕΝ ΖΕΙ ΘΕ-ΟΣ

ΖΗ-ΤΩ ΤΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΕ
ΖΗ-ΤΩ ΤΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΘΕΕ
ΜΟΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ
ΜΟΝΗ ΕΚ ΤΟΥ ΔΙΑ ΜΕΝ
ΠΑΙ ΖΕΥ ΠΑΙ ΔΕΙ
ΠΑΙ ΖΕΥ ΠΑΙ ΔΕΙ ΠΑΙ ΔΕΙ ΠΑΙ

ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ ΔΙ-
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ Α ΤΕ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ ΤΗΝ ΜΗ-
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ ΤΕ-ΡΑ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΔΙΙ Ε-ΛΑ

ΔΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΔΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ
ΔΕΙ
ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΔΕΟΜΕΝΟΙ ΣΟΙ
ΔΕΟΜΕΝ ΔΕΟΜΕΝ ΔΕΟΜΕΝΟΙ ( Χ 4 )

Δείτε εδώ όλη την συναυλία και θα καταλάβετε!

Γ. Καζαντζής-Μελίνα Κανά "'Ισαλος γραμμή"

Μαρία σε ευχαριστούμε πολύ!!!